ความเข้าใจผิดมหันต์เกี่ยวกับน้ำมันพราย

      เชื่อว่าหลายๆคนยังมีความเข้าใจผิดกันไม่น้อย เกี่ยวกับน้ำมันพราย เคยเขียนเกี่ยวกับเรื่อง
น้ำมันพรายไปเมื่อนานมาแล้ว ระยะเวลาผ่านไปยากแก่การค้นหา จึงขอนำมาเรียบเรียงใหม่อีกครั้ง

  ความเข้าใจผิดหลักเกี่ยวกับน้ำมันพราย มาจากนิยายผีเล่มล่ะ 1 บาทในสมัยก่อน ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากศิลปินท่านนึง ใครๆที่ชื่นชอบเรื่องผี คงพอคุ้นเคยกับชื่อของ ครูเหม เวชกร จิตรกรและนักประพัมธ์เกี่ยวกับเรื่องผีๆ ที่เป็นที่รู้จักกันดี ของผู้ชอบเกี่ยวกับนิยายสยองขวัญทั้งหลาย ครูเหม เวชกร เขียนนิยายเกี่ยวกับ ผีแบบไทยๆ นิยายผีแบบไทย เนื้อเรื่องที่เราคุ้นเคยกันดี เช่นวิญญาณผู้ตายออกตามล้างแค้น
เกี่ยวกับน้ำมันพรายก็เป็นเรื่องแนวๆ หนุ่มผู้อาภัพรัก ต้องอาศัยน้ำมันพรายไปป้าย ไปดีดใส่คนที่หมายปอง แล้วก็ได้ครอบครองสาวผู้หมายปองสมดังใจ..........ทว่า ไม่ได้มีจุดจบสวยเลยซักตอนสำหรับชายหนุ่มผู้หลงผิด ไปใช้น้ำมันพรายในการพิชิตใจสาว นั่นก็คือจุดจบสาวคนนั้น โดยวิญญาณเข้าสิงเข้าแฝง หรือเมื่อน้ำมันพรายเสื่อมฤทธิ์ สาวหมดรักเสียใจที่ต้องตกเป็นเมียคนที่ตัวเองไม่ได้รัก ก็ฆ่าตัวตาย กลายเป็นผีมาแก้แค้น ชายผู้ที่ใช้น้ำมันพรายกับตน ในแต่ล่ะตอนบทสรุปเกี่ยวกับน้ำมันพรายล้วนจบลงแบบนี้ แทบจะทุกครั้ง แต่ด้วยคนสมัยปัจจุบัน เพื่อสิ่งที่ตนต้องการจะได้มาแล้ว ไม่สนใจสิ่งใดๆ ไม่สนว่าต่อไปจะเกิดสิ่งใดๆขึ้น และหนักไปกว่านั้น คนเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องน้ำมันพราย ไม่รู้จักครูเหม เวชกร......

มาถึงเรื่องน้ำมันพรายของจริงๆ สิ่งที่เป็นจริงของน้ำมันพรายคืออะไร ถ้าถึงตรงนี้ใครยังคงเพ้อฝันถึงว่า เอาน้ำมันพราย ไปป้าย ไปดีดใส่คนที่หมายปองแล้วจะได้ครอบครองโดยที่ไม่ต้องจีบ ก็ขอให้เลิกอ่านตั้งแต่บรรทัดนี้ เพราะว่าหลังจากนี้ไปจะเป็นการทำลายความฝันของคุณ 

น้ำมันพรายของจริงๆนั้น ถามว่ามีผลทำให้เกิดความต้องการทางกามารมณ์ คนโบราณมีการใช้น้ำมันพรายจริงๆหรือไม่ คำตอบก็คือจริงครับ เพียงแต่สิ่งที่คนโบราณใช้น้ำมันพรายไม่ได้มีความต้องการใช้อำนาจภูติพรายในน้ำมันแต่อย่างใด จุดประสงค์หลักจริงๆ เพราะต้องการสารชนิดนึงที่เวลานั้นมีเฉพาะในร่างกายมนุษย์เท่านั้น นั่นคือสารที่ชื่อว่า ฟีโรโมน สารฟีโรโมนที่ว่านี้มีผลช่วยกระตุ้นให้เกิดความต้องการทางการเสพสมให้กับเพศตรงข้าม และโดยปรกติแล้วฟีโรโมนจะออกจากร่ายกายของเพศหญิงเป็นหลัก ดังนั้นแล้วอย่าได้แปลกใจว่าทำไมเวลาเราอยู่ใกล้กับหญิงสาว บางครั้งแม้จะพยายามไม่คิดอะไรแต่ก็มักจะเกิดความคิดเรื่องอย่างว่าแบบไม่อาจห้ามได้ นั่นก็เพราะผลมาจากฟีโรโมนซึ่งจะไปออกผลกับสมองโดยตรง แต่ในสมัยโบราณยังไม่มีคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ พร้อมทั้งฟีโรโมนไม่มีการสังเคราะห์ขายแบบในปัจจุบัน หนทางเดียวที่จะได้ฟีโรโมนมานั่นคือ เอาจากศพคนตายซึ่งต้องเป็นศพผู้หญิงเท่านั้นและมีความเชื่อว่ายิ่งสาวสวยจะยิ่งแรง นั่นก็เพราะในคนหน้าตาดีมักจะมีการหลั่งสารฟีโรโมนออกมาเยอะ ซึ่งเรื่องนี้มีการวิจัยออกมาทางวิทยาศาสตร์เป็นเรื่องเป็นราวแล้ว และสำคัญกว่านั้น

สารฟีโรโมนจะคงอยู่เฉพาะในร่างกายไม่เกิน 7 วันหลังจากเสียชีวิต และหลังจากได้มาจากศพดังกล่าวแล้วก็จะคงอยู่อีกไม่เกิน 7 วันเช่นกัน ดังนั้นในสมัยก่อนการที่จะได้น้ำมันพรายที่ใช้ได้ผลจริงๆจึงยากมากๆ และถึงได้มาก็ไม่สามารถเก็บไว้ได้ต้องใช้เลยเท่านั้น มีฉะนั้นน้ำมันดังกล่าวก็จะกลายเป็นแค่น้ำเหลืองจากมนุษย์ที่ส่งเพียงกลิ่นเน่าเหม็นเท่านั้น วิธีที่คนโบราณใช้นั่นก็คือทาตามเสื้อผ้าของผู้ใช้

แล้วพยายามไปพูดคุย หาโอกาสอยู่สองต่อสองกับคนที่หมายปอง รอให้คนที่หมายปองเกิดอารมณ์ ทุกๆอย่างก็ง่ายดาย และคนโบราณเมื่อเสียตัวได้เสียกันแล้วก็มักจะตกกระไดพลอยโจน อยู่กินกันตามประสาผัวเมีย เพราะเรื่องทางเพศ ทางกามารมณ์ยังไม่ได้เปิดกว้างเหมือนสมัยปัจจุบัน จึงเป็นที่มีมาของความเชื่อว่าใช้และจะสมหวังได้ครอบครองคนที่หมายปอง จนเชื่อกันอย่างฝังหัวว่าผิดหวัง ไม่สมหวังในรักต้องใช้น้ำมันพรายเข้าช่วยเท่านั้น เชื่อกันแบบผิดจนยากที่จะแก้ไขความเชื่อนี้ไปแล้ว.......

ซึ่งถ้าพิจารณากันถึงน้ำมันพราย ที่หากันได้ง่ายในปัจจุบัน จริงบ้างเก๊บ้าง แต่พิจารณากันจากที่ทำกันจริงๆ ปัจจุบันนี้หลังจากได้น้ำมันพรายก็จะทำการปลุกเสก ประจุพลังมนต์วิชาต่างๆหรือกำกับวิญญาณเจ้าของมวลสารให้ช่วยเสริมพลัง ซึ่งขั้นตอนทั้งหลายนี้แน่นอนว่าเกินเวลา 7 วันแน่ๆ 

ดังนั้นตัดเงื่อนไขเรื่องคุณสมบัติแบบที่คนโบราณเขาใช้กันไปได้เลย

 น้ำมันพรายในยุคปัจจุบัน ถ้าเอากันจริงๆ กันก็คือน้ำเหลืองจากซากศพมนุษย์ ดังนั้นการป้ายหรือการผสมให้กินแบบที่โฆษณากัน พิจารณากันด้วยมันคือการเอาน้ำเหลืองไปป้ายผิวหนังและให้คนอื่นกิน

น้ำเหลืองจากศพ ถ้าพูดแบบนี้จะยังรู้สึกดีรู้สึกชอบน้ำมันพรายกันอยู่มั้ยครับ แน่นอนว่ามีแต่เชื้อโรค ไปป้ายบางคนที่ผิวเขาบาง ภูมิต้านทานไม่ดี ซึมเข้าสู่ร่างกายอาจเกิดอาการเจ็บป่วย ติดเชื้อต่างๆได้ ยิ่งให้กินยิ่งแล้วใหญ่เกิดผลเสียหนักหลายเท่ายิ่งกว่าป้าย น้ำมันพรายในยุคปัจจุบันที่ให้ป้าย ให้กินเพราะหวังผลเรื่องการให้วิญญาณหรือจิตในน้ำมันเข้าแฝงตัวผู้ถูกกระทำหรือเข้าสิงนั่นเอง พรายในน้ำมันแบบนี้ส่วนใหญ่จะเป็นพรายที่เป็นโทษ นั่นคือหวังที่จะแผงร่างกายคน เพื่อได้กินอาหารได้มีความรู้สึก ได้สัมผัสเหมือนเมื่อครั้งตนเองมีชีวิต นั่นคือเป็นพรายที่ให้โทษมากกว่าจะเป็นพรายที่เลี้ยงเพื่อให้คุณ 

น้ำมันพรายของจริงๆ ถ้าผู้สร้างมีความรับผิดชอบก็มักจะสั่งกำชับ ไม่ให้นำไปป้ายหรือผสมให้คนกิน ให้กระทำการเพียงแค่เลี้ยงและใช้งานจิตในน้ำมันให้กระทำเรื่องต่างๆ จิตที่อยู่ในน้ำมันลักษณะนี้ก็มักจะไม่ได้มีการบังคับ การจะให้เขาช่วยหรือกระทำสิ่งใดๆ ก็เป็นการแลกเปลี่ยนกับเครื่องเซ่นกับการทำบุญ ไม่ได้ใช้ไปในทางให้แงเข้าร่างกายหรือเข้าสิงคนเพื่อกระทำสิ่งต่างๆแต่อย่างใด

ส่วนเรื่องที่ว่าป้ายแล้วได้ ป้ายแล้วติด ไม่จำเป็นต้องเป็นน้ำมันพรายเท่านั้น ผลของสิ่งเหล่านี้มาจากมนต์วิชาทางด้านการกระทำย่ำยีจิตใจ น้ำมันว่านต่างๆก็สามารถทำได้หากจิตของผู้กระทำเจนจบในวิชานั้นๆ 

ไม่ได้ว่ามีแต่เพียงน้ำมันพรายอย่างเดียว ที่มีผลทางด้านให้เกินทางด้านมหาละลวย ใจอ่อนว่าง่าย 

แต่โบราณก็ใช้เพียงแค่น้ำมันจันทร์ สีผึ้ง หรือเสกบุหรี่เป่าควันให้พัดไปทางทิศทางคนที่หมายปอง 

ให้เกิดอาการใจอ่อน คิดถึงผู้ที่กระทำ บางครั้งก็หนักถึงขนาดหอบผ้าผ่อนมาหาถึงที่ โดยที่ไม่ได้ใช้น้ำมันพรายแต่อย่างใด ดังนั้นทำความเข้าใจซะใหม่เกี่ยวกับน้ำมันพราย 

จากการที่สังเกตุ ผู้ที่หวังพึ่งน้ำมันพรายในการป้ายและดีดคนที่หมายปอง มักจะเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าจีบสาว ไม่กล้าเข้าคุยเข้าหา เลยต้องแอบเอาน้ำมันป้าย เอาน้ำมันทา ซึ่งนอกจากจะไม่ได้ผลให้คนที่เรามาปองมาชอบเราแล้วยังทำให้เขามีโอกาสโดยพรายเข้าแผง หรือติดเชื้อบางอย่างจากน้ำพรายที่ว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ผมเห็นหลายคนที่ได้รับผลกระทบจากการโดนน้ำมันพรายป้าย เอาให้กิน บางคนถึงขนาดเป็นบ้า รักษาไม่หายก็หลายราย โดยที่ตัวคนที่ป้ายไม่ได้มารับผิดชอบใดๆ คนเดือดร้อนก็คืนคนในครอบครัวของผู้ที่โดนป้าย เห็นแล้วก็ได้แต่สังเวชใจ

อ่านกันมาจนถึงตอนนี้แล้ว หากใครยังคิดที่จะหาน้มันพรายมาใช้หรือหวังพึ่งน้ำมันพราย ก็ขอให้ท่านทำความเข้าใจเสียใหม่ หากต้องการให้เกิดผลทางกามารมณ์ให้ไปซื้อฟีโรโมนมาใช้ซะจะตรงกับความต้องการของท่านมากกว่า จะหาจะอาบก็เอาแต่ในคุณจะต้องการ ไม่มีผลเสียตามมา

ส่วนถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้แล้วยังคงเชื่อว่าน้ำมันพรายให้ผล ป้ายแล้วติดป้ายแล้วได้ หรือยังมีความคิดที่จะหาน้ำมันพรายมาใช้ป้ายหรือนำให้คนที่ตนต้องการกิน ก็ขอความกรุณาท่านจงเลิกติดตามอ่านบทความของผมเสีย เพราะสำนักฤษเวทย์แห่งนี้ ไม่สอนให้ใครกระทำการแบบขี้ขลาดแบบนั้น จงกระทำตัวให้เป็นสุภาพบุรุษทั้งทางโลกและทางธรรม มีมโนสำนึกกับทุกการกระทำ ที่นี่เน้นสอนให้ทุกคนมีความมั่นใจ เชื่อมั่นในตัวเอง กระทำการใดๆให้สำเร็จด้วยตนเอง ไม่ได้หวังให้พึ่งเพียงแต่ของขลัง วัตถุต่างๆ เพราะจะเน้นย้ำเสมอว่าเครื่องรางไม่ใช่ทุกอย่าง มันเป็นเพียงแค่ตัวเสริม จงกระทำตนเป็นคนใช้เครื่องราง อย่างกระทำตนให้เป็นทาสของเครื่องราง เพราะนอกจากมันจะไม่ได้เสริมอะไรชีวิตคุณแล้ว มันยังจะทำให้คุณเสียเงินเสียทองโดยเปล่าประโยชน์ ยาวแต่อยากให้อ่านและทำความเข้าใจให้ถูกต้อง

ขอจบเรื่องราวเกี่ยวกับน้ำมันพรายแต่เพียงเท่านี้ รอบหน้ามาลงลึกเกี่ยวกับจำพวกน้ำมันและสีผึ้งทางเสน่ห์ทั้งหลาย และทำไมผมถึงได้เน้นย้ำและกล้าพูดได้ว่า ในบรรดาเครื่องราง วัตถุทางเสน่ห์ทั้งหลาย ไม่มีอะไรใช้ได้ผลแรงและเร็วเท่าสีผึ้งและน้ำมัน รอติดตามอ่านเร็วๆนี้ครับ