ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก พฤษภาคม, 2018

จำแนกผู้เรียนไสยศาสตร์ในยุคปัจจุบัน

*#จำแนกผู้เรียนไสยศาสตร์ในยุคปัจจุบัน การเรียนไสยศาสตร์ให้สัมฤทธิ์ผลนั้น เป็นเรื่องของการฝึกจิตให้เกิดสมาธิผนวกกับอำนาจของแรงครูและศรัทธาของตัว ผู้เรียนเอง ตามหลักการแล้วเราสามารถจำแนกประเภทของผู้เรียนไสยศาสตร์ ได้สามประเภท ซึ่งจะเกิดสัมฤทธิ์ผลได้สองประเภทตามนี้ 😊😊#ประเภทที่ 1 #เรียกว่าพวกโง่ที่สุด คือมีการศึกษาวิชาไสยศาสตร์น้อย แต่มีศรัทธาสูง มีจิตมั่นในไสยเวท อาจารย์สั่งอะไรก็เชื่อตามนั้น ไม่ลังเลสงสัย สามารถเสกคาถาอาคมให้เกิดผลสำเร็จตามปราถนาได้ แสดงฤทธิ์ได้ จะยกตัวอย่างให้เข้าใจชัดเจนตามนี้ เกี่ยวกับ คำบริกรรมว่า "นะ โม พุท ธา แยะ" มีพระรูปหนึ่งเรียนกรรมฐานจากพระอาจารย์ท่านหนึ่ง โดยให้บริกรรมว่า "นะ โม พุท ธา ยะ" แต่พระรูปนั้น ท่านจำผิดว่า "นะ โม พุท ธา แยะ" เมื่อท่านเข้าไปบำเพ็ญเพียรในป่า ด้วยคาถา “นะ โม พุท ธา แยะ” นี้ ท่านสามารถเนรมิตสิ่งต่างๆ ได้ สามารถแสดงปาฏิหาริย์ได้ ถึงแม้ว่าจะเป็นคำบริกรรมที่ผิด แต่เพราะความศรัทธาและมั่นใจในตัวคาถาตลอดจนครูบาอาจารย์ จึงทำให้ท่านไม่มีความลังเลสงสัยใดๆ ทั้งสิ้น ทุกอย่างจึงสัมฤทธิ์ผล จนกระทั่งวันหนึ่ง มีค

โลกนี้มีคนล้มเหลวอยู่สองประเภท

โลกนี้มีคนล้มเหลวอยู่สองประเภท ๑.ล้มเหลวเพราะทำไม่ได้ ๒.ล้มเหลวเพราะไม่ได้ทำ ล้มเหลวประเภทแรก ล้มเหลวไม่นานเพราะคนเราเรียนรู้กันจากข้อผิดพลาด ตราบใดที่ไม่หมดความพยายามไปไม่นานก็สำเร็จ ล้มเหลวประเภทที่สอง ล้มเหลวมันไปตลอดชีวิต เพราะมักจะเป็นข้ออ้างว่าทำไม่ได้แล้วก็ไม่ลงมือทำ แล้วชีวิตก็จะติดอยู่กับสิ่งที่ทำไม่ได้มากมาย จนสุดท้ายก็กลายเป็นคนหมดไฟและหมดแรงที่จะทำอะไรๆไปแล้ว..... ถ้าคิดย้อนดู คนเราต้องเรียนรู้ ต้องพยายามหัด ในทุกสิ่งตั้งแต่เกิดมา เรียนรู้วิธีพูด วิธีเดิน วิธีกิน วิธีขับถ่าย มนุษย์ทุกคนล้วนแต่ต้องผ่านการเรียนรู้ขั้นตอนนี้ โตขึ้นมาหน่อยก็เรียนรู้วิธีอ่าน วิธีเขียน ลองคิดย้อนกลับไปเราล้มเหลวกันกี่ครั้งกว่าที่จะทำสิ่งเหล่านี้ได้ ล้มกี่รอบ ตั้งไข่กี่รอบกว่าจะยืนได้ ล้มกี่ครั้ง ร้องไห้กันที่กี ร้องหาคนอุ้มกี่รอบกว่าเราจะเดินได้...... ไม่มีใครที่พิเศษขนาดเกิดมาแล้วทำสิ่งที่ทำในตอนนี้ได้ทันที ไม่มีใครที่สายเกินไปกับคำว่าเรียนรู้ ไม่มีคนล้มเหลว จะมีก็แต่คนล้มเลิกเท่านั้น สิ่งสำคัญคือให้หยุดโทษและอย่าโทษปัจจัยภายนอก อย่าโทษสิ่งอื่น ให้โทษตัวเอง และเริ่มต้นแก้ไขที่ตัวเอง