คนเล่นของถือวิชาหลายๆคน น่าจะคุ้นเคยกันดีกับข้อห้ามสิ่งปฎิบัติต่างๆ ที่ยึดถือต่อๆกันมา เช่นการไม่กินฟัก,น้ำเต้า ไม่ถ่มน้ำลายลงโถส้วม ไม่ลอดใต้ราวผ้าหรือผ้าถุง ไม่ลอดและไม่เดินสะพานไม้แขวนเดี่ยวหรือขาเดี่ยว บางคนก็ปฎิบัติตามอย่างเคร่งครัด บางคนก็เก็บความสงสัยไว้ในใจว่าทำไมแต่ก็ยังคงปฎิบัติตาม ส่วนบางคนก็ถือบ้างไม่ถือบ้างหรือบางคนก็ไม่ถือเลย ก็ตามแต่เหตุผลของแต่ละที่ของแต่ละสำนักจะให้บรรดาศิษยานุศิษย์ถือคร่ำเคร่งมากน้อยเพียงใด แต่ความจริงแล้วข้อห้ามหลายๆอย่างที่เราคุ้นเคยกันทั้งหลายนั้น ความจริงแล้วเป็นเพียงแค่การอุปมาอุปมัย ไม่ใช่ว่าให้ถือไว้เฉยๆไม่คิดไม่พิจารณาตาม เพราะแบบนั้นไม่เพียงแต่จะไม่ได้อะไรยังแค่ถือไว้หนักเป็นความลำบากให้การดำเนินชีวิตซะเปล่าๆ มาดูความหมายที่แท้จริงของข้อห้ามที่คนสักยันตืหรือคนเล่นของต่างๆถือกัน และสิ่งที่หลายๆคนสงสัยว่าถ้าเผลอไปทำของจะเสื่อมหรือไม่ 1.ห้ามกินฟัก บวบ อันนี้มีสองเหตุผล เหตุผลแรก นั่นคือ พืชเหล่านี้มีสรรพคุณล้างและข่มพวกว่านต่างๆ ที่ผสมหมึกที่ใช้สัก จึงอาจจะทำให้ล้างสรรพคุณบางอย่างให้พิธีกรรมที่ลงไปเสื่อมฤทธิ์หรือไม่สามารถออกฤทธิ์ได้เต็มทีี่
บทความต่างๆ เป็นการเขียนขึ้นจากการศึกษา การพยายามทำความรู้ความเข้าใจของข้าพเจ้า เป็นเพียงความเข้าใจส่วนตัว อาจจะไม่ถูกทั้งหมด ไม่จำเป็นต้องเชื่อเพราะข้าพเจ้าต้องการให้อ่านแล้วนำไปคิด และไปต่อยอดเป็นความรู้ความเข้าใจ เปิดปัญญาและความเข้าใจของผู้อื่นต่อๆไป